Medya takibinin öncü kurumu Ajans Press, Varkey Vakfı’nın çocukların ödevlerini yapmaları üzerine gerçekleştirdiği araştırmayı inceledi. Ajans Press’in Varkey Vakfı araştırmasından ve medya yansımalarından derlediği bilgilere göre, 29 ülke arasında çocuklarının ödevlerine haftada 12 saat ile en çok yardım eden ebeveynler Hindistanlılar oldu. Türkler ise haftada 9 saat yardım ederek listenin 4. sırasına yerleşirken, 2. ve 3. sırada Vietnam ile Kolombiya’nın yer aldığı görüldü. Böylelikle gelişmekte olan ülkelerdeki ebeveynlerin, gelişmiş ülkelerdeki ebeveynlerden daha çok çocuklarının ödevlerine yardım ettiği görüldü.
FRANSIZLARIN ZAMANI YOK
Ajans Press ve PRNet’in konuyla ilgili eğitim başlığı üzerinden gerçekleştirdiği medya araştırmasında, içinde bulunduğumuz yıl içerisinde 410 bin 736 haber çıkışının medyaya yansıdığı tespit edildi.Haber çıkışlarının bu denli yoğun olması “eğitim” konusunun medyanın önem verdiği ve gündemin en çok konuşulan başlıkları arasında yer aldığının bir göstergesi sayıldı. Araştırmada, Uganda, Peru, Malezya ve Brezilya’daki ailelerin yüzde 40’ından fazlası da çocuklarının ödevlerine yardım etmesiyle ortalamanın üstünde yer aldı. Buna karşın bu ülkelerdeki ebeveynlerin, çocuklarına yeterince yardım edemediklerinden yakındığı görüldü. Fransızların ise sadece yüzde 11’i 7 saat veya üzerinde ödevlere yardım ederken, çok az zaman ayırabilenlerin oranı yüzde 22 olarak belirlendi. Çocuğuna ev ödevlerini yaparken yardım etmeme nedenlerinin başında da, zamanlarının yetersiz olması geldi. Bunların yanı sıra Finlilerin sadece yüzde 5‘i çocuğunun ev ödevine haftada 7 saat ayırırken, yüzde 31’inin hiç zaman ayırmadığı saptandı. Finliler buna gerekçe olarak da, ödev konusunda çocuklarının kendilerinden yardım istememelerini gösterdi.
Elde edilen veriler neticesinde, ebeveynlerin neden çocuklarının ev ödevlerine yardım ettiği de ortaya çıktı. Böylelikle, aileler, suçluluk duygusuyla karışık çocuklarının ev ödevleriyle ilgilenme isteği duyarken, zamanlarının bol olduğu düşünenler, çocuklarına verilen eğitimin yetersiz olduğunu düşünenler ve kendi eğitim düzeyini yeterli bulanlar şeklinde sıralandı.
