Muğla’daki Yatağan Termik Santrali'nde 187 işçinin işten çıkarılması ve çıkışların devam edeceği yönündeki söylentiler, ekoloji örgütleri ve iklim aktivistlerini işçilerle karşı karşıya getirme çabalarını artırdı. Bu duruma karşılık olarak ekoloji örgütleri, işçilerin haklarını savunarak yapılan ortak bir basın açıklaması düzenledi. Açıklamada, kömürlü termik santrallerin kapanışının işçiler için bir son değil, sürdürülebilir bir gelecek için yeni fırsatlar yaratması gerektiği vurgulandı.
İŞÇİLER İÇİN BİR SON DEĞİL, YENİ BİR BAŞLANGIÇ
Kömürlü termik santrallerinin kapanışının işçiler için bir son değil, yeni bir başlangıç olması gerektiğinin belirtildiği açıklamada, “İklim krizi en çok emekçilerin sorunudur. Krizin çözümünde de tek gerçek güç, yine emekçilerdir. Tüm taraflar farkında olmalı ki, işçiler “kırk katır mı kırk satır mı” ikileminde değiller. İklim krizi, hükümetler ve sermayenin kol kola verip gezegene karşı açtığı savaşın bir sonucudur. Bundan da en çok işçi sınıfı etkileniyor. Geçim kaynaklarına, gıdaya, suya erişim, barınma, zorunlu göç, dayanılmaz çalışma koşulları iklim krizinin işçi sınıfı üzerinde bıraktığı yüktür. Ekolojik kriz, bütün ‘bilimsel’ kriterlere göre ciddi ve geri dönülmez biçimde canlı sağlığını etkiliyor. Bunda da insan toplulukları açısından bakıldığında, en büyük zararı en yoksullara veriyor. ‘Yaşamak için çalışmak zorunda olan herkes’, sadece ekolojik krizin değil, çevresel kirliliğin ve atıkların sağlığa verdiği zararlarla baş başa kalıyor. Kömürlü termik santraller, birinci derecede içinde çalışan işçileri ve çevresini etkiliyor. Aynı zamanda kömür yarattığı hava ve toprak kirliliğiyle tüm canlıların yaşamını doğrudan etkileyen bir işleve sahip” denildi.
YÜK YİNE EMEKÇİLERİN ÜZERİNE BIRAKILMAK İSTENİYOR“İklim krizinin yükü her zaman olduğu gibi yine emekçilerin sırtına bırakılmak isteniyor” denilen açıklamanın devamı şöyle: “Oysa kömürlü termik santrallerin kapanması, işçilerin işsiz, yoksul ve çaresiz kalması anlamına gelmemelidir. Kömürden çıkış süreci, işçilerin haklarını koruyarak ve onları geleceksiz bırakmadan adil bir şekilde planlanmalıdır.
Kömür sektörü, emekçilerin sağlığını, emeğini ve hepimizin ortak varlığı olan doğayı yıllardır sömürüyor. Şirketler, kendi kârlılıklarını artırmak için yenilenebilir enerji ve başka yatırımlara geçerken, devletten aldıkları teşviklerle kömür yatırımlarına yıllarca devam ettiler. Ancak bugün, bu teşvikler bile kömür sektörünün sürdürülemezliğini örtbas edemiyor. Sermayenin bu krizden çıkış için planları var, ancak emekçiler için böyle bir plan öngörülmeden, basit bir tazminatla kapı önüne konuyorlar.”KÖMÜRE VE İŞTEN ÇIKARTMAYA DA KARŞIYIZ
Kömür sektörü emekçilerinin 40 yıl önce topraklarına el konularak santral ve madende çalışmaya mecbur bırakıldı ve şimdi de işsizliğe terk edildikleri ileri sürülerek, “Adil bir geçiş süreci ile işçilerin yeni istihdam olanaklarına erişiminin sağlanması gerekiyor. Bugün Yatağan termik santralinde ya da başka bir kömürlü santralde çalışan işçilerin de güvenli bir işe, temiz bir hava ve suya, iyi gıdaya erişim hakkı var. Hatta temiz bir gelecek en çok yıllarca yerin altında sanayinin çarklarının işlemesini sağlamış bu işçilerin hakkı. O nedenle, biz diyoruz ki, kömürden çıkış, işçilerin ve yerel halkın geleceğini güvence altına alan bir planla gerçekleştirilmeli ve bunun maliyetini de işçiler değil, yıllardır bu vahşi sömürüden kar toplayan devlet ve sermaye ödemelidir. Bu maliyet, kıdem tazminatı ya da susturmak için verecekleri başka herhangi bir tazminat değildir. Ya yeni, güvenli ve güvenceli bir iş, ya da hayat boyu gelir güvencesidir” düşüncelerine yer verildi.
SENDİKALAR İŞÇİ VE YEREL HALKIN GELECEĞİNDEN SORUMLUAçıklamanın devamı şöyle: * Sendikalar işçinin ve yerel halkın geleceğinden, sağlığından da sorumludur. Sendikalar geleneksel sendikacı refleksiyle işçinin korunmasını işin korunması ile karıştırıyor olabilir. Ama bizi sermayenin ‘yeşil’ badana yapan çevrecileri ile karıştırmayın. Bizler, yaşamı sürdüren emekçiler olarak, doğanın ve emeğin sömürüsüne karşı birlikte mücadele ediyoruz. Kömür sektöründen özgürleşerek, hepimiz için adil ve sürdürülebilir bir gelecek talep ediyoruz. * İklim adaleti, emek adaletinden ayrı düşünülemez. Kömürün sonu, işçilerin sonu olmamalıdır. Birlikte mücadele ederek, hem iklim krizine karşı çözüm üretebilir, hem de geçişin adil olmasını, kömür santrallerinin kapatılmasının bedelini o santrallerde çalışan işçilerin tazminatları verilse bile işten çıkarılma ile ödememesini sağlayabiliriz.
İKLİM KRİZİNİN ETKİLERİ AZALTILMALI* İklim krizinin etkilerini azaltmak ve gelecekteki nesillere üzerinde yaşayabilecekleri bir dünya bırakmak istiyorsak, iklim krizine karşı en çok etkilenenler olarak hep birlikte mücadele etmek zorundayız.* Kırk katır mı kırk satır mı değil, eşit ve özgür bir dünya,* Hiçbir canlının sömürülmediği, hor görülmediği, gecelerinde aç yatmadığı bir dünya istiyoruz.”