İstanbul Tuzla’da bahçeye bakan Hüseyin bey var. İkinci emekliliğini yaşıyor. Elinden herşey gelir.
Hep bahçede olduğu için havalarda güzel sabah kahvesi akşamüstü çayı hep yanımızda muhabbet derin.
-Nerelisin?
-Kaç çocuk var?
-Maşallah göbekte fena değil.
-Nerelerde çalıştın?
-Yaş kaç?
-Gözlerin pek yumuk çalışıyorsun bir şey mi var? Halsiz gibisin?
-Valla İbrahim bey doktora gittim halsizlik var dedim.
-Önce bir tahlil yaptıralım bakalım şekere. Halsizlik, şeker ihtiyacı, çabuk acıkma bir bakalım. Genel durum ne?
-Kan tahlilini yaptırdım bir şey çıkmadı. Ama bende bütün arazlar devam ediyor.
-Eee
- Her halde bende gizli şeker var dedim.
-Hüseyin bey o zaman çaya fazla şeker atma bak pastayıda çok seviyorsun biraz azalt.
-Yok yok ben şu gizli şekeri ortaya çıkartmaya çalışıyorum. Hep şekerli şeyler yiyorum bu şeker ortaya çıkacak.