Öyle öldürdün ki kendini bendeKalmamış yaşam adına küçük bir pencereHep yalancılar mı vardı çevrende?Hiç doğruyu söyleyen olmamış bir kez bile
Düşe kalka hile ile girilmez cenneteKendi gönlün bile şikayetçiyken bu eziyeteKulca şikayet edilmez elbetteLakin yazılmamış hiç içinde sevgiye retete
Melek incintme der incintmeSeven gönülleri sevdigiyle dener deÇeker gözlerine kalın perdeYok sanırsın derman bu derde
İnsan dermandır her derdeKim karşı koyabilmiş sevgiyeÖyle çok gitme gerilereİçin yanmışken el açıp dilenenlere
İçinde dua olsun geçmişlerineBoşuna mı çıktın sen Menzil'eDuracağına Allah huzurunda ezile ezileİç çektirir gözyaşı döktürürsün yetimlere
Bir kez geldiysen dünya evineElbet de ineceksin yedi kat derineHelal lokma karışmamış hiç terineBende derman yoktur senin derdine
Sığmaz iken yer yüzüneNasıl gireceksin kefene?Toprağı kürek kürek atacaklar üzerineGeride kalan tıpkı sen gibi devam edecek düzenine
Gönül kul köle olur da üzenineSes etmez bu dünyanın düzenineİbret olmadı mucizeler nicesineBir gün varılır hesabın incesine
O aşk ile vururken sazın telineYermekle ne geçecek elineİşleriken ömür saati gündüz geceEcel gelip önüne diz çökecekse
Bir kez de benden bak kendi pencereneİkisi de benzer bir birineAralarında soğuk rüzgarlar essedeKırılan dalları görmezler mi birlikte?
Sana huriler verilecekse cennetteNeden sürünüp geldin el kadarken?Huri değil miydi yemese de emziren?Yaşaman için canından can veren
Kalmadıysa kendi derdine çarenİçindeki sese direnSen olma sakın bir daha incitip öldürenUnutma seni de vardır bir gözeten
Şikayet edip durma ümmettenAynı kapıdan geçeceğiz cümletenDestur geldiğinde nidasına icabettenSen yalnızca sorumlusun kendi amelinden
Vazgeçile bilir mi o gül cemalinden?Gül kokuları yedi cihana yayılırkenSenin değil miydi gül açmadan diken?Sen değil misin yer yüzüne güller dikip giden?
Vardır elbet ömür yolunda çilenHer kul tadar bu yoldan geçerkenBakınca ne görürsen O dur seni ayıran öbüründen Sakın ola ki gelme görmezdenSevim Tutar Arıcak