Hayallerimiz ve yüreklerimiz renkli, önlüklerimiz siyah beyazdı.     1930 yıllarında  Savaştan çıkmış bir ülkenin yoksulluğunu örten rengiydi siyah beyaz önlükler ve herkesi eşitleyen siyah beyaz önlüklerin içindeki çocuklardık biz.      Önlükler siyah beyaz, masallah renkliydi. Biz gri ton boya sevmez ve kullanmazdık, çiçekleri hep renkli boyardık.    Beyaz kâğıtlara tek katlı kırmızı kiremitli ve mutlaka bacası duman tüten bir ev çizerdik.      Zengin fakir ayrımı olmaksızın hepimiz oğlanlı kızlı oyunlar kurar oynardık.  Erkekli kızlı maç yapar, yakan top, Beş taş,  Boda, yağ satarım bal satarım oynar ip atlatdık.     Biz siyah beyaz önlüklerin, renkli masalların son nejerasyonuyduk, 90 yılların şanslı geçliğiydik biz. Bizler bir devri kapatıp, açılan yeni bir devre şahitlik etmiş, en güzel yaşamış efsane gençliği olduğumuzu ancak  şimdi anlayabildik.    Bizler özgürlüğün tadını çıkaran, diskolara gidip oğlanlı kizlı gidip dans etmiş ve gittiğimiz gibi eve ahlakımizdan hiç bir şey kaybetmeden dönen gençlerdik.     En hit parcaları dinleyen şanslı genlik için üreten duygu dolu şiir söz yazarların listesini en derinden hissettiren sanatçilarımızın yüreklerimizi ısıtan bizi bize anlatan zamanin şanslı çocuklarıyız biz.     2000 Yılını büyük bir heyecan ile bekledik, Milenyum dediler bize. Biz sandik ki Dünyada çok güzel şeyler olacak insanlar daha mutlu barışçıl yaşayacaklar.    Bu yıllarda doğan çocuklara Z kuşağı dediler, Zorro dizisinin imzası gibi Koca bir Z dilimizde. Nedir bu Z kusağı diye merakla bekleyip yıllar sonra anladık ki! Üzeri Z harfiyle çizilen Zavallı çocuklarmış meğerse.     Nerden bile bilirdik pırıl pırıl bir gençlikten gelmeler olarak biz Z kuşağının Zor günler çocukları olacağıni. Koca bir Z harfiyle üzeri çizilen kayıp çocuklarımızdır  Z kuşağı.      Hayalleri çalınan her geçen gün yoksullaşan Z kuşağı, gençlikleri çalınan tabletlerle hadım edilen mutluluğu tablet ve cep telefonlarının içinde arayan kayıp nesil çocuklarımız Z kuşağı gençlerimiz, bahse girerim en mutsuz ve sansız nesil Z kuşağı gençliği.      Ardindan gelenler mi?       İşte onlar hayal bile kuramayan tek hayalim buzdolabinda yiyeceğin olması diyen bir nesil.     Nerden nereye?     Sözüm bitmiştir.