İkisi de Marmaris’in büyük simalarından Salih usta adı üstünde her şeyin ustası asıl mesleği marangozluk ancak o her şeye yetişen düğünde o, sünnette o, cenazede o, sinemacılıkta o, inşatta o. O Marmaris’in her şeyi .
Yimez Mehmet ilk atletizm birincisi. Şimdi ki Anatolia’nın yanında kahveci. Sabah erkenden toprak yol. Atatürk büstünün arkası şöyle deniz suyu ile bir güzel sulanır her yer serinler. Akşam üstü bütün sandalye masa arkaya bedenten (hamama önüne) sıralanır. Kahveler çaylar içilir. Güneş batınca tekrar öne hem denizden gelen serin rüzgar hem güneşin batışı keyifle izlenir. Kahvecilerin kralı. En iyi çay en iyi kahve.
İkiside tavla oynamayı çok seviyor.
Bir fırsat buldular mı
-Hadi se le Salih…
Ben hazırına Yimez!..
Otururlar tavla başına
-Hep yek yine sene geliyi.
-Sene gelince bişi yok demi oyna oyna
En çekişmeli anlarda bir soğan kokusu. Salih ustanın hiç sevmediği koku.
Demek ki Mehmet yenilmek üzere yapmış yine yapacağını. Çocuklara bir işaret kaşla gözle
-Kesin soğanı kokutun her yanı.
-Nile bu koku Yimez sen mi yaptırdın naparsan yap yenileceksin.
Biraz sonra Mehmet’in arkasında bir peynir kokusu.
-Noldu le soğana dayanamadın mı? Peyniri paraylamı aldın? Çekin şunu az kaldı mars olacak bu Salih.
Biri soğan kokusunu sevmez . Diğeri peynir. Yimez Mehmet zaten hem peynir kokusundan kaçar, hem de peyniri hiç yemez onun için Mehmet’in lakabı Yimez MEHMET kalmış. Bu arkadaşlık sonsuza kadar devam etti. İkiside Marmaris’in en güzel arkadaşları idi.
Mekanları cennet olsun.
